Οι ψείρες

Οι ψείρες είναι αιμοβόρα αρθρόποδα που ζουν στο τριχωτό της κεφαλής και τρέφονται με το αίμα, κυρίως παιδιών σχολικής ηλικίας, με μια συχνότητα 6-8%

Η μετάδοσή τους μπορεί να είναι τόσο άμεση από κεφάλι σε κεφάλι, όσο και έμμεση από κοινή χρήση αντικειμένων.

Δεν μπορούν να ζήσουν εκτός του τριχωτού της κεφαλής για περισσότερο από 36 ώρες, γεννούν 5-10 αυγά την ημέρα σε διάστημα 3-4 εβδομάδων και έτσι προκύπτουν οι γνωστές κόνιδες, οι οποίες με τη σειρά τους «ενηλικιώνονται» μετά από 3 εβδομάδες.

Η διάγνωση γίνεται συνήθως μέσω του κνησμού που προκαλείται αρχικά στη περιοχή πίσω από τα αυτιά και πίσω στην ινιακή περιοχή πάνω από τον λαιμό, είτε λόγω των τσιμπημάτων από αυτές, είτε λόγω των ερεθιστικών υγρών που εκκρίνουν.

Ακολουθούν ορισμένες θεραπείες για την εξάλειψη της φθειρίασης του τριχωτού της κεφαλής.

Αποτέλεσμα εικόνας για Τα Παράσιτα στα Παιδιά ψειρες

Τα Εντομοκτόνα

Εμφανίζουν συγκεκριμένη τοξικότητα, για αυτό η χρήση τους πρέπει να γίνεται υπό συνεχή παρακολούθηση και με πλήρη συμμόρφωση στους κανόνες υγιεινής, ώστε η χρήση τους να γίνει η ελάχιστη δυνατή.

Μαλαθείο

Είναι οργανοφωσφορικό εντομοκτόνο με μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, εύφλεκτο, (να μη χρησιμοποιείται σεσουάρ).

Πριν την ηλικία των 2 ετών, η χρήση του γίνεται αποκλειστικά με παράλληλη ιατρική παρακολούθηση και όχι σε μορφή σπρέι, ενώ η διάρκεια εφαρμογής του είναι μεγάλη (8-12 ώρες).

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ερύθημα, κνησμός, ναυτία, εμετοί και κεφαλαλγία, ενώ οι συστηματικές εμφανίζονται στο γαστρεντερικό, το αναπνευστικό, το νευρικό και το καρδιαγγειακό σύστημα.

Πυρεθρίνες

Έχουν μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα και η διάρκεια εφαρμογής είναι κοντά στα 10 λεπτά.

Ερεθίζουν το αναπνευστικό, ενώ έχουν σημειωθεί και ανεπιθύμητες ενέργειες τοπικά, όπως ερύθημα, οίδημα, ερεθισμός των οφθαλμών κ.ά.

Τα ασφυξιογόνα

Σκοτώνουν τις ψείρες με μηχανική δράση προκαλώντας ασφυξία.

Χρησιμοποιούνται σε στεγνά μαλλιά και σε επαρκή ποσότητα για πλήρη διαβροχή τους.

Όλα έχουν το πλεονέκτημα της μη εμφάνισης ανθεκτικότητας.

Η διάγνωση γίνεται συνήθως μέσω του κνησμού που προκαλείται αρχικά στη περιοχή πίσω από τα αυτιά και πίσω στην ινιακή περιοχή πάνω από τον λαιμό.

Αναφέρουμε τα εξής:

- Τη διμεθικόνη, που προέρχεται από τη σιλικόνη, χωρίς μακρά διάρκεια δράσης και χωρίς δυσάρεστη οσμή.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε παιδιά κάτω των 2 ετών.

- Τους εστέρες των τριγλυκεριδίων (οξυφθειρίνη και κυκλοφθειρίνη) με αποτελεσματικότητα συγκρίσιμη με αυτήν της διμεθικόνης, αλλά καλύτερη ανεκτικότητα και με απαιτούμενη ποσότητα εφαρμογής τα 75ml τουλάχιστον.

- Τα Έλαια, φυτικά και μεταλλικά, που εμφανίζουν μηδενική ανθεκτικότητα στις ψείρες και δεν είναι εύφλεκτα.

Απαιτείται παραμονή στα μαλλιά τουλάχιστον για 15 λεπτά.

Άλλες θεραπείες

Τα αιθέρια έλαια, όπως αυτό από το τεϊόδεντρο ή αυτό της λεβάντας, του ευκαλύπτου, του ylang ylang.

Απαιτείται επανάληψη της αγωγής μετά από 7 και 14 ημέρες.

Να σημειωθεί πως είναι εύφλεκτα.

Χρήση ειδικών χτενών κ.ά.

Μετά τη θεραπεία, απαραίτητη είναι η αποκόλληση της κόνιδας με ειδικά προϊόντα ή ξυδόνερο, και επιμελές χτένισμα με τη βοήθεια μιας ειδικής χτένας με λεπτά και πυκνά δόντια.

Γενικά, ενδείκνυται η επανάληψη της όποιας θεραπείας επιλέξετε να ακολουθήσετε, μετά από 7 και 14 ημέρες, ανάλογα φυσικά και με το χρησιμοποιούμενο προϊόν.

Τα παραπάνω προϊόντα κυκλοφορούν σε μορφή σπρέυ, λοσιόν, κρέμας, σαμπουάν, βάλσαμου και εφαρμόζονται όλες σε όλο το κεφάλι για διαφορετικά χρονικά διαστήματα και με διαφορετική συχνότητα, όπως προαναφέρθηκε.

Η πιο αποτελεσματική φαρμακομορφή, παρ’ όλα αυτά, φαίνεται να είναι η λοσιόν που είναι και η πιο ευκολόχρηστη, σύμφωνα με τους γονείς.

Επιπρόσθετα μέτρα πρόληψης

Άλλα μέτρα που μπορεί να πάρει κανείς είναι να μην χτενίζονται τα παιδιά με την ίδια βούρτσα, να έχουν μαζεμένα μαλλιά ή κοντά, και εάν υπάρξει μόλυνση να ειδοποιούν το σχολείο ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εξάπλωσης της επιδημίας.

Τα Τσιμπούρια

Πρόκειται για αιμοβόρα αρθρόποδα που ανήκουν στα ακάρεα και έχουν μέγιστη δραστηριότητα μεταξύ Μαρτίου και Οκτωβρίου.

Αγαπούν ιδιαίτερα τη ζέστη και την υγρασία και μπορούν να αποτελέσουν φορείς πολλών ασθενειών στον άνθρωπο.

Τρέφονται με φυτικούς χυμούς και αίμα.

Το δάγκωμά τους μπορεί να προκαλέσει τοπικές αντιδράσεις, όπως πόνος, οίδημα, φλεγμονή κ.ά.

Η πιθανότητα της μετάδοσης μιας νόσου αυξάνει όσο παραμένει το τσιμπούρι πάνω μας, οπότε είναι απαραίτητο να απομακρυνθεί όσο το δυνατό γρηγορότερα.

Συνήθως σχετίζεται με ασθένεια του Lyme ή μηνιγγοεγκεφαλίτιδα.

Στην πρώτη περίπτωση, η θεραπεία συνιστάται σε παρακολούθηση για 30 ημέρες, έως να ανιχνευθεί ένα ερύθημα που να εξαπλώνεται.

Στα παιδιά χορηγούμε αντιβίωση με αμοξικιλλίνη για 14-21 ημέρες, ενώ σε παιδιά άνω των 8 ετών και ενήλικες χορηγείται δοξυκυκλίνη για την ίδια χρονική διάρκεια.

Για την μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία, απλά πρέπει να έχει προνοήσει κανείς με εμβολιασμό.

Απωθητικά

Υπάρχουν απωθητικά εξωτερικής δερματικής χρήσης και σε διάφορες μορφές, που είναι όμως τοξικά εάν χορηγηθούν συστηματικά.

Η προστασία που προσφέρουν διαρκεί 4-8 ώρες, ενώ εδώ πρέπει να σημειωθεί πως αντιδρούν με τις αντηλιακές κρέμες, οι οποίες μειώνουν την αποτελεσματικότητά τους.

Πρέπει να αποφεύγονται σε περιπτώσεις άσθματος και γενικά παθήσεων του αναπνευστικού.

Πρέπει οι γονείς να τα εφαρμόζουν στα μικρά παιδιά με προσοχή και μάλιστα πριν τον ύπνο θα πρέπει να ξεπλένονται.

Επίσης, υπάρχουν απωθητικά που εφαρμόζονται στα ρούχα ατόμων άνω των 2 ετών και η διάρκεια δράσης τους είναι 1 μήνας ή 5 πλυσίματα.

Εάν σας δαγκώσει τσιμπούρι, μην χρησιμοποιήσετε οινόπνευμα ή αιθέρα για να απολυμάνετε την περιοχή γιατί έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες επιμόλυνσης.

www.y-o.gr